Kent kültürleri, zamanla içselleşen ortak alışkanlıklardan beslenir. Bu alışkanlıklar, tekrar eden gündelik davranışlarla kamusal mekâna yerleşir; meydanlara, caddelere, ara sokaklara siner. Zamanla bu tekrarlar yalnızca bir yaşam biçimi değil, kentin tanınan suretlerinden biri haline gelir. İzmir’de biranın öyküsü de işe böyle bir akışla günümüze kadar ulaşıyor.

Bugün iş çıkışında bir yorgunluk birası içmek, akşamüstü sahilde güneşi batırırken sohbete eşlik eden birer bira açmak ya da kavurucu yaz günlerinde serin bir molanın kapağını kaldırmak; İzmir’de gündelik yaşamın tanıdık hâllerindendir. İzmir’de bira, yalnızca bir içecek değil, kentin gündelik ritmini taşıyan bir kültürel alışkanlıktır.

İzmir’de biranın serüveni, ilk kez 1820`lerde ithal edilen fıçı biralarla başlar. Kısa sürede kentte üretilen ve tüketilen bir yaşam pratiğine evrilir. Prokopp gibi erken dönem üreticiler, yalnızca bira değil, aynı zamanda sosyalleşme mekânları da sunarak bu içeceği bir kamusal alışkanlığa dönüştürür. Böylece bira ve birahaneler, çok kültürlü bu liman kenti sakinlerinin gündelik yaşamda kesiştiği zeminlerden biri hâline gelir.
“İzmir’de Bira ve Birahaneler”, biranın bu kente gelişinden günümüze uzanan serüveninini anlatırken, okura İzmir’in kültürel belleğinde gezinme imkânı sunuyor.