XIII. yüzyıl Anadolu’su, Moğol istilasının gölgesinde Selçuklu Devleti’nin temellerinin sarsıldığı bir çalkantı dönemiydi. İşte bu kaos ortamında, tarihin en büyük halk hareketlerinden biri olan Babailer İsyanı patlak verdi. Bu çalışma, isyanın merkezindeki Vefaî şeyhi Baba İlyas’ın öyküsünü ve onun Aleviliğin köklerindeki yerini inceliyor. İsyanın kılıcı Baba İlyas, emeğin peştamalı Ahi Evran ve irfanın asası Hacı Bektaş’ı bir araya getiren ortak kaderi aydınlatıyor. Askerî bir yenilginin, Alevi-Bektaşi kimliğini oluşturan manevi bir “sır”ra ve ölümsüz bir ruha nasıl dönüştüğünün izini sürüyor.