*Tanrı herkese bir görev verdi.*

Dedi ki; ‘’Ben sana yaşam verdim. Mutluluğu da git kendin al.*
Koray bu düşüncelerle gezinirken kalbine doğan cümleyi bir bebek gibi kundakladı; ne sıkı ne de gevşek.
*Mutlu olmanın birçok yolu var’’ dedi kendi kendine. *O yolda doğru büyü ki eşit dağılsın dalların. Eğilmen gereken yerde eğil, meyvelerini de paylaş.*

Islak Düşler’in kahramanı Dağgül, bedenine küs bir kadındır. Hayatı boyunca bir ambulansın içinde duyduğu aldehit kokusuna sarılır, can bulduğunu düşünür yarım kalmışlıklara rağmen .
Amadio’nun *Ağlayan Çocuk* tablosunu özgüvenli bir kadına dönüştürür Koray. Dağgül’ün travmalarına aldehit kokulu boyalar enjekte eder. Feromonların gücünü hissettirir; arzunun şehvetin de…
İnsan psikolojisinin derinine inerek yaşamsal sorulara yanıt arıyor Islak Düşler.
Detaylı ve yaşamın her penceresinden bakmayı başararak…