Dostoyevski’nin ilk romanı olan İnsancıklar, zamanın ünlü eleştirmeni Bielinskinin hayranlığını kazanmasına karşın, uzun süre Rusyada bile dikkati çekmeden kalmış, değeri ancak sürgün dönüşünden sonra ortaya çıkarak, dünyanın her yerinde milyonlarca okurun beğenisini elde etmiştir. Dostoyevski, başlıca konusu acıma olan büyük yapıtının temelini bu küçük romanla atmış; insanları sevme ve onlara acıma duygusuna son romanına kadar sadık kalmıştır.