“Sana tek bir şey söyleyeceğim, senin duyguların senin mülkündür, onlara sahip çık ve onlarla yüzleşmekten korkma.”
Çocukluktan kalma bir suçluluk hissiyle büyük bir hesaplaşmanın kapısı aralanıyor. Kimsesizliğin ve içini kemiren soruların ağırlığı altında ezilen anlatıcı, doktoruna her şeyi anlatmaya karar veriyor.
Hastane odasında başlayan bu yolculuk; kayıp, yüzleşme, çocukluk ve yakınlaşma arzusuyla örülü. Bir kanat sesinden, bir kapının gıcırtısından, mahalle insanından başlayıp ücra köşelere iniyor. Söylenmemiş sözler ve yaşanamamış aşklara rağmen masumiyeti ve yazma arzusunu geri getiriyor.
Daha önce birçok şiir kitabı yayımlanan Yasin Erol, İnsan İşi Bir Yalnızlık adlı romanıyla, okuruna, kendi duygularını kabullenme ve onlarla barışma cesaretini veriyor. Yalnızlığın içinde filizlenen paylaşma isteğini, kayıplarla gelen dayanıklılığı, suskunlukların ardındaki umutları hatırlatıyor.