Serçeler hala ağaçların üzerinde ötüyor ve birbirlerine kur yapıyordu. Aralarındaki bağ ve ilişkiler üzerinden insanları düşünmeye başladı. İnsanların içinde bulunduğu durumu, uğraştıkları şeyleri, yaptıklarını ve boş zamanlarını ne kadar gereksiz şeylerle harcadıklarını düşünmeden edemiyordu. Bu sırada kuşlar sessiz sedasız uçup gitmişti. Minnacık kanatlarını çırpınarak ilticacılar gibi Avrupa’ya doğru hızla süzüldüler. Serçeler gözden kaybolana kadar bilim insanı edasında uçup gidişlerini izledi ve hüzünle seyretti.