Yine de deneylere devam ettim, çatlamış ellerim zehre bulaştı, çatlakları genişledi, içlerine kömür tozu doldu, aralarından kan sızdı ve çektiğim ıstırap tahammül edilemez bir noktaya geldi. Dokunduğum her şey bana acı veriyordu ve kafam öyle bir hale gelmişti ki bu eziyeti, nice yıllar boyunca yakamı bırakmamış ve tüm gayretlerimi hüsrana uğratmış şu bilinmeyen Güçlere atfetmeye hazırdım.

*Yeni bir sanat keşfedilmişti. Doğanın ta kendisi! Doğal bir vahiy. Büsbütün genç ve umut dolu yeni bir sanat türünü hayata getirebildiğine göre, artık neden natüralizme dudak bükülsündü ki? Tanrılar bize geri dönmüştü. Yazarlar ve sanatçılar ‘Tabiata geri dön!’ şeklindeki çağrıyı yükseltmişler ve bunun yankıları o kadar çeşitli olmuştu ki Doğa asırlardır süren uykusundan uyanıvermişti.*