Bir kapı açılır karanlıktan; sonu karanlık mı, aydınlık mı bilinmez… Mecbur ediliriz kirli kahverengiye, o kirden arınmak bizim elimizde. Araf, Enes, Alan, Roni, Sterâ ve diğerleri… Bir tarih yazı­yor bu kitapta, bir tarih yazılıyor. Mevsimi kahverengiye çevirmek isteyenlere karşı direnmenin, vazgeçmemenin, dostluğun, aşkın, kültürün ve dilin tarihi. Tüm yaralar sarı­lacak elbet bir gün. *Gözlerim elli kişiyi örten kahverengi battaniyelerde ta­kılı kalıyor. Kirine, kokusuna rağmen sarınmaya mecbur edildiğimiz dikensi battaniyeler. Koyu ve katı bir zamanın hükmü altında sürdüğümüz sancılı hayat gibi. Kahverengi sancılar…*