Her çocuk bir masalın içinde büyür… Ama bazı masallar karanlık başlar.
Benim hikâyem, içime sığmayan sessizliklerle, kimseye anlatamadığım acılarla başladı.

Duyulmayan çığlıklar, unutulmak istenen anılar…
Ama kalbimin bir köşesinde hep sıcacık bir ışık vardı: Yuva.

O ışığın adı Özlem’di.

Bir gün, o küçük kız korkularıyla yüzleşti… Ve içindeki yuvayı yeniden inşa etti.

Bu kitap, kaybolmuş bir çocuğun sessizliğinden yükselen fısıltıları, karanlığın içinden doğan

bir kalbin yolculuğunu anlatıyor.
Bazı hikâyeler okunmaz… Hissedilir.
Ve bu, o hikâyelerden biri.