Dile gelmiş yahut hiç söylenememiş, kabullenilmiş yahut yüzünü inkâra çevirmiş psikolojik travmalar çok insanın hayati yarasıdır. Bu hayati yara, insan ruhunun dengesini bozguna uğratan acıyla sızlar. Acı ise edebiyata fazlaca dâhildir. Psikoloji ile edebiyatın buluştuğu köşeyi işaretlemek üzere roman türü, gerek karakter(ler) odaklı akışıyla gerekse kendine has olay örgüsünü ilmek ilmek işlemesiyle ayrı önem taşır.

Modern Türk edebiyatı tarihine bilhassa romanlarıyla yön veren Ahmet Hamdi Tanpınar, psikoloji ile edebiyat disiplinlerinin sentezine gitmeye ilham veren müstesna bir sanatçıdır.

Bu kitap, Türk cemiyetinin travmatik zaman diliminde yaşamış ve bizzat travmatik bir nesli temsil etmiş sanatçının Mahur Beste, Huzur, Sahnenin Dışındakiler, Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Aydaki Kadın ve Suat’ın Mektubu adlı romanları ekseninde disiplinlerarası bir değerlendirme sunuyor. Osmanlı İmparatorluğu’nun çöküşü ile Cumhuriyet’in inşa ediliş süreçlerine tanıklık etmiş cemiyetin/ferdin travmatize ve dissosiye görüntüsünü ortaya koyuyor.