Kadın kahramanların yaşadığı ıstıraplara diğer kitaplarında da dikkat çeken Güzide Sabri, bu romanında genç, güzel ve iyi terbiye edilmiş Nermin’in uğradığı ‘hüsran’ı anlatmaktadır.

Küçük yaşlarda annesinden ayrı kalan ve babasını da toprağa veren Nermin, hayatta kendisini ninesinden daha çok sevebilecek birinin olmadığına inanmaktadır. Babasının ölüm döşeğindeyken ona söylediği cümleler ömrü boyunca ona derin bir yas ve buhran bırakır. Nermin için işkenceden başka bir şey olmayan ümit, zamanla kine dönecek ve bu kin Nermin’in aklından asla çıkmayacaktır.