Hoşçakal, iki kişilik yalnızlık hikayesi. Bu hikaye geride kalandan gidene bir ağıt. Buradan öteye göçen bir yüreğe yazılan yalnızlık nöbetleri.

Henüz silinmedi hiçbirinin yarası benden. Aşk gitti ama acısını bıraktı, izi kaldı. Güz aşkları mevsimine dönünce dönence, pencereye sinmiş insanlar gelir gözümün önüne. Ve yavaş yavaş görünürler etrafta. Kimi yaza girerken terk ettiği aşkını, kimi yaz aşkını düşünür. Kimi ayrılık planlar ama hala yüreği yanar. Kimi terk edilmişliği sindirmeye çalışır. Çok azdır taze aşkı yakalayan.

Hoşçakal Sevgilim..