Nasılların nedenlerin cevapsız kuşatması başladığında, anılarımızı hayallerimizde gizleyebiliriz. Bu mecburi savaşta kendimizi yapayalnız, umutsuz, çaresiz ve değersiz hissederiz. Kalbimizdeki güzel duygular yerini yavaş yavaş öfkeye, nefrete ve huzursuzluğa bırakır. İşte bu da hayat yolculuğumuzun karanlık durağına vardığımız anlamına gelir. Anılarımızı taşıdığımız bavul elimizde, hayaller ve gerçekler ceplerimizde o durakta ineriz.

O durakta Aydan da inmişti! Peki ya sonra?