Halîfelerin de, tıpkı Resûlullah’ın sünnet koyma yetkisi olduğu gibi, hattâ daha da ötesi, Kur’an ve Nebevî Sünnetten bağımsız olarak İslâm Dîninde, sıfırdan yeni bir uygulama başlatma hakk ve yetkilerinin olduğu, onların sünnetine de uyulması gerektiği kuralı tamâmen bâtıldır. Peygamber sünnetini ortadan kaldırıp, Kureyş’in şirk geleneklerini ve Emevîler’in zâlim uygulamalarını temize çıkarmak için ortaya atılmıştır.
Krallık, pâdişâhlık, sultânlık, diktatörlük, kişi veya zümrelerin mutlak otoritesine dayalı hukuk dışı idâreler, insan hakk ve hürriyyetini hiçe sayan tiranlık rejimleri Kur’an’a aykırıdır. Bu tip idârelerin ve rejimlerin <> vasfı ile birlikte anılması bilinç kirlenmesidir.     Hiçbir beşerin, kulluk sınırının ötesine geçilerek yüceltilmesi, kudsallaştırılması – hattâ ilâhî vasıflar ile anılması- aslâ doğru ve uygun değildir. Eğer, şahıslar, kendi kapasite ve vasıflarının çok üzerinde sıfatlar ile anılıyor, aşırı övülüyor ise, bu yaklaşımın ardında mutlaka onu övenler için siyâsî ekonomik, içtimâî menfaatler vardır.Şahıslar ancak, taraftarlarının dünyevî menfaatine mebnî olarak abartılı şekilde övülürler.
Müslümanların – hattâ bütün insanlığın – etrâfında toplanması gereken ilkeler mezhebî –ideolojik doğmalar değil, hakk ve hakîkât bağlılığıdır.