"Tahir onu elinden tutup yatak odasına geri götürdükten sonra yatağa yatırdı. Üzerindeki elbisesini onu incitmekten çekinircesine sıyırarak çıkardıktan sonra abajuru kapatıp yanına uzandı. El yordamıyla ucundan tuttuğu battaniyeyle üzerlerini örtüp kollarında tuttuğu kadına sımsıkı sarıldı. Sarsılarak ağlıyordu. Yüzünü Zerrin’in saçlarına gömerken:

-  Sana güvenmek istiyorum. Lütfen sana güvenmemi sağla. Aksi takdirde delireceğim.
Zerrin onu bu hale getiren bu kıskançlıktan kurtulmasını istiyor fakat bunu nasıl başaracağını bilmiyordu. Güven öğretilebilir bir duygu muydu?"

"İçinde şiddetli bir deprem başlamış gibiydi. Başı, ağrıdan çatlamak üzereydi. Büyük bir dağdan kopan parçaların dağın yamacına hızla yuvarlanması gibi odanın derinliklerine doğru çekiliyordu. Ayağa kalkmak istiyor fakat sendeleyip düşmekten korkuyordu. Sigarasını söndürmüştü. Sıkıntıyla ellerini ovuşturdu. İçinden ‘anlaşılan buraya kadarmış… Demek sevgi her şeyin üstesinden gelemiyormuş’ diye geçirdi."