O gün İshak, defterinin ilk sayfasına bir cümle yazdı:
“Küller arasında büyüyen bir tohumun hikâyesi bu.
Ve ben, hâlâ kök salmaya inanıyorum.”
Ve o an, sanki dünya bir nefes aldı.
Sanki İstanbul’un yorgun taşları,
yeni bir hikâye dinlemek için kulağını ona çevirdi.