Elîyê Evdilrehman dinyaya ruhê xwe yê batinî bi helbestê dide der. Fikir û mitalên wî der heqa weten, hub û hizkirinê de ne. Ew bi xemên cimaeta xwe ve dijî û der heqê halê dinyayê de difikire…

Tu ezîz î, wetenê min, çewa dê,

Qewat û sîyaneta min ji te dertê.

Bê dê giran e, çetin e, halê ewled,

Xuber lê dibare qehr, zulm û derd.

Ça dê boy her ewledekî mikan e,

Wetenê min boy min kanîya umran e.