``Ne kadar şanslısınız.Geçte olsa birbirinizi bulmuşsunuz.``Sevgi,değişimin sihridir,``demiş yüce Mevlana.Birbirine bu kadar yakışan çift az gördüm.Rabbim sizi ayırmasın,uzun yıllar birlikte çok mutlu olun.``

``Sağ ol arkadaşım.Bizim sevgimizin sınandığına inanıyorum.Biz birbirimizin sevgisini aşacak bri duygu yaşamadığımız için yalnızlığı seçmişiz,``Sinan bey.Eşinin elini tutarak,hafifçe öptü,sözlerine devam etti;``İşte,hayatta ki en büyük ödülüm...sınanmamış sevgi,içi boş bir laftan ibarettir.``

Samatya,çocukluk aşklarının başladığı ve her köşesinde hatıralarının olduğu bir semtti.Uzun yılların ardından,ancak kavuşabildikten sonra gelebilmişlerdi aşklarının hatırasını taşıyan şehre.Sinan ve Şehriban`ın İzmir`den İstanbul`a gelişi o yüzden çok anlamlıydı.
Mutlu çift,çocukluklarının geçtiği,aşklarının başladığı,ayrılmak zorundakaldıkları Samatya`yı adım adım gezerken ,geçmişin bütün acılarını yüreklerinde dindiriyorlardı.Samatya` daki dostları,arkadaşları onların ne kadar şanslı olduklarını düşünüyordu.
Sevgi değişiminin sihriydi gerçekten.