Sessizlik her zaman masum değildir.
Bazı suskunluklar, karanlığı örter…
Bazı kelimeler ise bir deftere değil, mezar taşlarına yazılır.
Karanlık bir gecede başlayan bir gölge; usul usul mahalle aralarına, okul sıralarına ve
vicdanların derinliklerine sızar.
Kimsenin tam olarak görmediği ama herkesin ucundan kıyısından hissettiği bir kırılma
başlar.
İhanet ile sadakat, korku ile cesaret, gerçek ile kurgu arasındaki çizgiler bulanıklaşırken;
bazıları geçmişin suskun tanığı olurken, bazıları sessizliğin bedelini hayatıyla öder.
Bir defterin sayfaları arasında saklanan notlar...
İsimsiz mektuplarla gelen şifreli mesajlar...
Kimin dost, kimin düşman olduğu belirsizken; vicdan, tek pusula olur.
Ama her pusula doğru yolu göstermez.
Adalet, bu hikâyede yalnızca bir kavram değil; aranılan, gizlenen, kaçılan, susulan ve
nihayetinde yüzleşilen bir gerçektir.
“Gölgedeki Adalet”, görünmeyeni görmeye ve duyulmayanı duymaya cesaret edenlerin
hikâyesi.
Ve gölgenin içindeki o tek ışık…
Belki de herkesin içinde bir yerlerde yanıyor.
Bir cinayet…

Bir defterin satır aralarına gizlenmiş gerçekler…
Ve karanlıkta fısıldanan adalet arayışı.
“Gölgedeki Adalet”, sessizliğin en tehlikeli çığlık olduğu bir dünyanın kapılarını aralıyor.
Farklı hayatlar, geçmişin yükü ve bugünün bilinmezliğiyle kesişiyor. Kimliği gizli bir tanığın
bıraktığı şifreli mesajlar, kapanmış bir dosyayı yeniden açıyor. Gölgeye saklanan suçlar
birer birer su yüzüne çıkarken, vicdanlar ve sadakatler sorgulanıyor.
Gerçekle yalanın, ihanetle sadakatin, korkuyla cesaretin iç içe geçtiği bu romanda, her
karakter kendi karanlığıyla yüzleşiyor.
Adalet bazen sessizlikte saklanır, bazen de bir not kâğıdında yankılanır.
Gölgedeki Adalet, iz bırakan bir gerilim ve insanın iç dünyasına yolculuk vadediyor.
Okurunu, gerçeğin gölgesine adım atmaya davet ediyor…