Yazarın deyimi ile;

İnsanlar mutlu olduğumu sanacak kadar tanıyor, mutsuzluğumu görecek kadar değil...

Çocukluğunuzu yorganın altında kulaklarınız kapalı bırakmayın. Sakın büyümeyin çünkü küçülemeyeceksiniz! Eğer büyüyorsanız da hayallerinizi küçük görenleri küçültecek kadar büyüyün.

Rengârenk umutlar saklayın kırılan saç tellerinizin ardından lâkin onları kırmayın.

Öyle bir sevin ki, kalbini kışlıkların arasına kaldıran insanları utandırın.

Birini düzeltmek için değil gerekirse beraber bozulmak için sevin.

Eski albümlerin kurcalanmaya ihtiyacı var.

Kaç paketlik acınız varsa söndürmeden yakın.

Hiçbir şey değil hep bir şey olsun.

Yokmuş gibi yaşamayın varmış gibi de yapmayın.

Zaten hiç kimsemiz yok hiç kimse olmayalım bari.

Bu kitap gerçek bir hayat hikâyesidir...