*Anılar yazılıyorsa ve anı da gerçekte yaşananın çok değişmiş hali ise –aynı suya iki kez girilemeyeceği gerçeği- burada da artık o hayat yeniden kurgulanıyor demektir. (Rüyalarımı, kâbuslarımı yazıyorum şimdi; burada da aynı şey.) O zaman anı da bir çeşit romanlaşmadır.*

İçiyle dışıyla çağrışım yüklü bir kitap, Göç Temizliği. Anıların anımsanması, yeniden kurgulanması gibi; *anımsanan* ile *olan*ın muğlâklığı; o hareket, o ikircik, o ironi: *Hayatım roman* gibi
ya da *anıları roman yapmak* gibi…

Anı-roman demek, tam da burada Adalet Ağaoğlu’nun kâğıda dökülünce adeta *roman* olan anıları, demek.