Girit, sevgili Girit! Elveda!

Seni yezdanmak birliğine, muhterem milletimin namus ve hamiyetine tevdi ediyorum; ben, ben ise seni, bütün vatanım gibi, bir dakika bile unutmayacak, her dakika tehalisin için dua ederek vakit geçirmeye… Ölmeye gidiyorum.

Girit! Giridim! Giridimiz! Yine görüşmek üzere muvakkaten elveda. Şimdi zayıfız, zavallıyız! Şimdi senin sahillerinden, böyle kühe ağaç parçalarıyla gidiyoruz, gün gelecek ahenin kalelerle geçeceğiz!"  Donanma Mecmuası, Rebî`ülevvel 1328. 

Büyük ilgi gören ve elinizde 3. Baskısı bulunan roman; 1896`nın kanayan Girit`inde,  köklerinden koparılmaya zorlanan bir ailenin ve adanın kaderini derinden sarsan büyük bir hesaplaşmanın izini sürüyor. İbrahim`in yuvasını, anılarını, dostluklarını geride bırakıp bilinmeze doğru attığı her adımda, acımasız bir dönüşüm geçiren kadim dostu Mihalis`in gölgesi onu takip ediyor. Bu roman, sadece bir coğrafyanın değil, aynı zamanda dostluğun düşmanlığa, aidiyetin sürgünlüğe evrildiği bir insanlık dramını, yürek burkan bir dille anlatıyor. `Girit 1896`, okuyucuyu tarihin en karanlık sayfalarından birine götürürken, insanın en çetin koşullarda dahi hayata tutunma gücüne ve kaybettiği toprağın ruhunu kalbinde taşıma biçimine tanıklık etmeye davet ediyor.