Dünyaya geldiğimde benim de sizler gibi bir anne, babam vardı elbette. Onlar yürüdüğümü bile görmeden melek olmayı seçmişler. “Bu acımasız ve adaletsiz dünyada ablam ve beni kime emanet ettiler acaba?” diye düşünürken büyümüşüm.

Bir sağanak gibi yağmış bizim üzerimize ayrılık.

Önce ruhumuzu cezalandırıp sıkıştırmışlar, sonra bedenlerimizin üzerine tonlarca toprak

atmışlar. Çok akıllı olduğum için, beni akıllı hastanesinde günlerce saklamışlar. Bir gümüş gözlü martı alıp kaçırmış beni sonra… Güneş bey ışık saçmış yakalanmam için ama nafile. Denizin mavisine saklamış beni, gökyüzü ile birleştiği çizgide sarmalayıp saklamış günlerce. Bulabilmek ne mümkün, evren oluvermiş bedenim.

Deli demişler adıma. Sen delisin, gel oraya gel buraya…