Her yanı karanlık, kötücül seslerle ve yankılarla dolu harabe bir odada gibi hissettiriyordu. Gücünü her topladığında da zihninden çıkmam için hamle yapıyordu. Ona hükmederken yerde yatan Bay Luther’ı da görüyor ve bundan güç alıyordum. Eğitimlerde öğrendiğimiz bir şeyi uygulamayı denedim. Victor’un zihninde taşları teker yeter yerine koyar gibi zihninin her yanını aynalarla kapladım. Bu beni tüketiyordu fakat Victor’u avuçlarımda sıkışmış bir fare gibi yönetmemi de sağlıyordu.