Sızır`ın serin sularından Almanya`nın tavuk çiftliklerine, halı tezgâhlarından fabrika kapılarına, sendika meydanlarından televizyon stüdyolarına, gecekondudan yıkılıp giden bir cennet bahçesine uzanan uzun bir ömür. Bu kitap, Aşık Destanî`nin yalnız kendi hikâyesi değil; gurbetin, geçim kavgasının, haksızlıkla imtihanın ve dirençle ayağa kalkmanın türküsüdür.
Aşık meclislerinde atışmalar, sahnede alkışlar; evde ekmek derdi, belediyede tutanaklar. Kimi gün yol boyunca taksitle eşya satan bir minibüs, kimi gün bir televizyon canlı yayını, kimi gün de bir operasyona yenik düşen kardeş yüreği. Destanî, babadan emanet mahlasını, Reyhanî`den Seyranî`ye uzanan geleneği, yazdığı onca şiiri ve secere tadındaki anlatısını bir araya getiriyor; memleketin değişen çehresini insan yüzlerinden okuyor.
Bu sayfalarda, bir bahçenin havuzunda çınlayan çocuk kahkahaları da var, dozerin kovasında gömülen anılar da. Ekmeğin hesabı, onurla yaşamanın bedeli, dualarla sükûnet arayan bir kalp...
Ve hepsinin üstünde, "kocadın, tükendin, kabul et" diyen bir bilgelik.