... İşte Firdevs de İlyas’ın gönlünde Mavi Serfiraz Çiçeği idi.
Her zaman öyle idi ve öyle de kalacaktı.
O bulunmaz, o ulaşılmaz, o nadide çiçek olarak…
Sadece o kadar mı? Hayır. İlyas’a göre o, karayı arayan denizci için deniz feneri ne ise, yolunu arayan gezgin için Çoban Yıldızı ne ise, tipide kaybolan için aşina bir işaret ne ise, o idi.
Kendisine ise ekmek idi, su idi.
Kendi hastaydı, ilacı o idi.
O güneşti, İlyas onun etrafında dönen dünya idi.
O ışıktı, İlyas ışığa koşan kelebek idi.
Ne desek az idi.