İsmail Efendi, cevap alamadı. Bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı. Derin bir ürpertiyle yanına gittiğinde, adamın gözlerinin açık, ifadesizce yere baktığını gördü. Kalbinden bıçaklanmıştı. Sağ elinde bir mektup, sol tarafında ise sehpanın üzerinde kurumuş bir kahve fincanı bulunuyordu.
İsmail’in ayakları titredi. Geri geri çıktı, cebinden telefonu çıkarıp titreyen elleriyle 112’yi aradı. “Sanırım biri... öldü. Ev sahibi... Kemâlettin Bey...”

***
-Başkomiser Ali Rıfat Alpago…
-Maktulün sırları…
-Geçmişin intikamı…
-Karmaşık ilişkiler…
-Gerilim dolu bir polisiye roman…
-Soluksuz okuyacaksınız…