Kitaplar hâlâ bizim en büyük kurtuluşumuzdur: Kaçmak için değil, yaşamak için.

Gazze’nin dumanı tüten harabelerinde, sararmış kitap sayfalarının arasında yaşlı bir adam, birinin nihayet durup onu görmesini bekler. Çünkü elindeki kitaplar yalnızca kâğıt ve mürekkepten ibaret değildir. Onlar, bölünmüş bir hayatın izlerini, yok sayılmış bir halkın belleğini, bastırılan bir sesin yükünü taşır.
Genç bir Fransız fotoğrafçı objektifini bu adama çevirdiğinde, tek bir fotoğraf karesi yakaladığını sanır. Oysa gördüğü şey bambaşkadır: Gerçeğe, direnişe ve unutulmayanlara açılan bir kapı. 
“Her bakışın ardında bir hikâye saklıdır...” der kitapçı. “Bazen bir insanın, bazen de bir halkın.”
Ve böylece başlar anlatı.
Yıkıntıların arasında büyüyen çocuklar, yarım kalmış cümleler, kayıplarla örülü bir yaşam…
Ve bütün bu sessiz enkazın ortasında, bir adam ağır ağır bir sayfa çevirir.
O an anlarsınız:
Bir sayfa çevirmek, bir devrim başlatmaktır.