İnsanlığın en muhteşem medeniyeti olan İslam Medeniyeti ve bu medeniyetin en ihtişamlı devletlerinden biri ise şüphesiz Osmanlı Devleti’dir. Böylesine büyük bir devletin kuruluşundaki metafizik düşünce, varlık tasavvuru, yöntem, insan ve mekân anlayışı elbette üzerine çokça çalışmaya ve düşünmeye değerdir. Varlıkta ve bilgide bütünlüğü yakalamış, varlık ve bilgiyle insan arasında sahih bir bağ kurmuş, bu ilişki itibariyle ortaya muazzam bir insan tasavvuru çıkarmıştır. 

Gaziler, dervişler, fakihler her biri bu medeniyetin kurucu düşüncesinin taşıyıcısı insan modelleridir. Gazi Dervişler kitabımızda post-modernizmle beraber insanlığın yaşadığı derin krizler, insan ve insanın ontolojik bağlamlarının hedef alınması, bu sebeple insanlığı bu krizden çıkaracak bir insan tasavvuru üzerine tekrardan düşünce yürütmek suretiyle modern “Gazi Dervişlik” modelinin imkânları ortaya konulmaya çalışılmıştır.