Türk sinema tarihinde oyuncu, senarist ve rejisör  olarak varlık gösteren ve eserleriyle sinemanın gelişimine roman türünden daha fazla katkılar sunan Vedat Örfi, Piraye’nin ilk eşi ve Nazım Hikmet’in manevi oğlu, eleştirmen Memet Fuat’ın öz babası olma sıfatları dışında günümüz okurları için ne yazık ki çok da bilinir değildir. Vedat Örfi Bengü, genç yaşta Fransa ve Mısır’a uzun süren seyahatler yapmıştır. Her ne kadar Vedat Örfi’nin Mısır dışındaki faaliyetleri hakkında doyurucu bilgiler olmasa da Filmciliğin İç yüzü adlı bu eserin ortaya çıkmasıyla buradaki anı kırıntıları sayesinde kimi bilgiler yansıtılmıştır. Filmciliğin İç yüzü ve Sanat Konuşmaları’nda bir zamanlar Türk sinemasına yön vermiş İpek Film ve Fahir İpekçi hakkında, Halide Pişkin namıdiğer Habibe Molla, opera sanatçısı Semiha Berksoy, Betty Blythe, Alis Feyre, Brigitte Helm, Lillian Gish, Clark Gable gibi birçok sinema sanatçısına dair ve onların yer aldığı filmlerle alakalı birçok tespit, anı ve yorumlar bulunmaktadır. Bu eser aynı zamanda 1930’lu yıllarda dünyada ve Erken Cumhuriyet Dönemi Türkiye’sinde sinema faaliyetlerinin ne şekilde işlediği, ilerlediği ve sinema teknik pratikleri hakkında da çeşitli bilgiler sunmaktadır. Özelde Vedat Örfi’nin sinema bilgisi ve görgüsünden yansımalar içeren bu eser, geniş bir çerçeveden bakıldığında ise henüz her manada emekleme döneminde olan ve muasırlaşma yolunda adımlar atan genç Türkiye’nin sanatsal ve kültürel idrakini yansıtması bakımından önem arz etmektedir.