Kahrolası zemheri, sönesi ocaklar

Otuzunu görmeyen eksik şubatlar

Gitsin hiç ama hiç geri dönmesin

Ömrün buz tuttuğu meçhul zamanlar

Ocak annemi aldı, babamı şubat

Kandil söndü yol güncemde karanlık hayat

Nevruz dirilişi, baharı müjdelerken mart

“Yarım kalmış bir rüyaydı” hayat dediğim

Bana gençlik ve neşeli bir ömür borçludur

Ahüzar çekip, özlemle yâd ettiklerim

Muhammet Yalçın Azizoğlu