Erken İslâm’da Mizah, esas olarak Hicri II./Miladi VIII. Yüzyıl’da yaşadığı sanılan ünlü bir Arap mizahçısı Eş’eb hakkında kaleme alınmış bir monografi denemesidir. İslâm araştırmalarının bilhassa İkinci Dünya Savaş’ından sonra Amerikan üniversitelerinde yaygınlaşmasına öncülük eden Franz Rosenthal, ayrıca bu kitaba, İslâm mizahına ait çalışmaların bugünkü durumunu incelediği bir bölümü ve Eş’eb’e mal edilen 161 hikâyeyi içeren bir metin çevirisi bölümü eklemiştir.

Bilhassa Orta Çağ İslâm medeniyetinin daha önce hiç değinilmemiş yönleri ve kültürel tarihi üzerinde durmuş olan Rosenthal, bu metinlerden hareketle Eş’eb döneminin Medine’sinin ve daha genel olarak Arap dünyasının sosyal-kültürel bir tasvirini de yapmaya çalışmıştır. Kitap, İslâm dünyasında gülme konusundaki kuramların kısaca incelendiği bir bölümle sona eriyor. Prof. Dr. Ahmet Arslan tarafından Türkçeye çevrilen eser, bugün sahasının en önemli klasiklerinden biri olarak kabul ediliyor.