Ereğli`de işçileşme süreci, sendikalaşmanın, sol siyasetin serüveni, esas olarak 1960`ların ilk yıllarıyla ve adına sanayileşme denilen büyük altüst oluşla birlikte başlar. Ereğli Demir ve Çelik Fabrikaları`na (Erdemir) daha ilk çivinin çakılmasıyla birlikte Türkiye`nin dört bir yanından akın akın gelen insanlar Ereğli`deki ilk işçi eylemlerini, direnişleri örgütlerler. Sendika hareketine ve sol siyasete damgasını vurmuş pek çok kişinin yolları Ereğli`de kesişir. Bu emek tarihi için olduğu kadar siyasi tarih açısından da olağanüstü ilgi çekicidir. Fukara Tahir`in bir ayağı Ereğli`dedir. İsmet Demir Ereğli şantiyelerinde işçidir. Ereğli`nin yapı işçileri Erdemir`in de ilk çelik işçileri olurlar. Onlar, Erdemir`de metal işkolundaki birbirine kanlı bıçaklı düşman sendikaların başkanları, yöneticileridir artık. Daha sonra THKP-C içinde yer alacak olan kadrolar, Erdemir`in bekar lojmanlarında karşılaşır, sendika kavgasına katılırlar. Necmettin Girirlioğlu Erdemir`de etkili bir sendika aktivistidir. Mahir Çayan, Yusuf Küpeli, Ulaş Bardakçı... Gelip gitmektedirler, Ereğli`ye. TİP Ereğli`de bu dönemde kabuk değiştirir. Ve Maden-İş`le olan kıyasıya kavgasını yaşar Ereğli.

Karadeniz Ereğli`sinin 1965`ten 1980`e kadar olan on beş yıllık sendika kavgasını kronolojik bir kurgu içinde ele alan bu çalışma, esas olarak birincil kaynaklara/belgelere ve tanıklıklara, sözlü tarih kayıtlarına dayanıyor. Sendika hareketinin, DİSK`in, Maden-İş`in tarihinden, sol siyasetin sendika TKP-CHP çatışmasından kimileri daha önce yazıya dökülmemiş kesitler veriyor.