Her şeyi yaşayan bedendir ama söylenen ve hissedilenleri ruh devralır. Tamamlanmayan şeyin kendisini tekrarlaması gibi, sürekli eziyet verir yaşanılanlar. Bu da ruhu üzmek demektir. Çünkü beden kendini ya doktorla ya da iğne, ilaçla çabuk onarır; ama ruh öyle değildir. İyileşmesi zaman alır. Nasıl ki bir çiçek diktiğinde yeşermesi için zaman verdiğinde, günü gelince en güzel hâliyle açması gibi; ruh da nazlıdır. Bıçakla keser gibi geçmez. Yavaş yavaş ilerlemen gereklidir. Hatta ruhunun iyileşmesi için ona iyi gelen en etkili merhemi bulman gerekir. Ruhunda açılan yaralar anca böyle iyileşerek yok olur. İşte burada ruha en etkili merhem tabii ki de duadır. Çünkü duayı diline veren, ruhunun iyileşmesi için de verecektir en iyi merhemini. Belki de ruhuna açılan yara, seni kendi huzuruna gelsin diye verilen en büyük nimettir. Nereden yara açtıysa oradan iyileşmeni istiyordur belki de, kim bilir? Bunun için en kısa ve etkili yol, senin ona açacağın bir avuç duada gizlidir. Ruhuna yaptığın bu yatırımın büyük getirisi, gidip onu en samimi bir şekilde istemekte olduğundur. Umarım bu kitap size bu süreçte rehberlik edecek ve sizin karanlık yanlarınıza ışık tutacaktır. Birbirimize yol arkadaşı olmaya var mısınız?