İki sivil görevli platforma çıktı. Petraşevski, Grigoryev, Mombelli’yi işaret etti. *Peşimden gelin!*

Mombelli, Dostoyevski’nin yüzüne baktı. *Haydi eyvallah Dostoyevski.*

Petraşevski o zaman Mombelli’ye bakıp, söylendi.

*Mombelli, ayaklarını daha yukarı kaldır, yoksa Tanrı’nın krallığına soğuk algınlığıyla gideceksin.*

Mombelli yanıt verdi.

*Ben soğuk algınlığıyla Tanrı’nın krallığına giderim, gitmesine de Petraşevski, korkarım Tanrı seni oraya kabul etmez.* *Benim için üzülme Mombelli, gideceğim en son yer kurşuna dizilmek üzere

kazıklara kadar yürüyeceğim yirmi metre. Ondan sonrası yok.*