Çoksesli çağrışımların en uzak, en yaban, en kaotik simgelerine yüklenme peşinde bir yazar. Ve onun, destansı anlatımının iç içe geçmiş monologlarıyla geliştirdiği oylumlu öyküleri. Hasibe Çerko’nun delici gözlem gücüyle bilinçaltının kıvrımlarını harekete geçirdiği, en çapraşık sözcük düzlemlerini -yaban, fantastik, alegorik, masalsı- kapsayan özgün bir kitap Diana’nın Kanlı Kavakları.

Sonraki öykülerinde de yer alan ölüm, doğa, sonsuzluk, düşler gibi temaları işlerken geliştirdiği lirik söylemin düğümünü atıyor. Herhangi bir kalıba sığmayan, şiir ve müzik duyuşunun filizlendiği sözcüklerden oluşmuş karakteristik on üç öykü, günlük duyusal yaşantının algılanmadan kalan sonsuz olanaklara gebe olduğunu gösteriyor. Bu olanaklar sanatçının kaleminde bir büyü atmosferiyle biçimlenerek gerçeklik durumuna yükseliyor. Salt duyguyu değil, devinimi de veren ritimler, renklerin uyum ve karşıtlıkları, ışık ve karanlık dengesi tüketilemez, yok edilemez, bir tarzda kaynaşıyor.

Bu öyküler, pastoral görünümün ardında dünyanın kıyıcılığına, zalimliğine karşı acı dolu bir ses; hipnotik.