Devlet yıkılmadı.
Ama artık konuşmuyor.
Yıl 2187…
Osmanlı hâlâ ayakta.
Ama artık kılıçla değil, sezgiyle hükmediyor.
Bir çocuk...
Doğar doğmaz adı duyulmadan yürüyen.
Bir kadın...
Devletin yükünü rahminde taşıyan.
Ve bir yapay zihin...
Kodlarla yaratılıp kalple dönüşen.
İmâ Devri, sözlerin hükümsüz kaldığı,
yankıların yön verdiği,
ve varlığın kelimeyle değil hissetmekle anlaşıldığı bir çağın öyküsüdür.
Bu roman, bir alternatif gelecek tahayyülünden fazlasıdır:
Sükûtla kurulan bir medeniyetin,
gölgeyle şekillenen bir insanlığın,
ve bilinmeyenle barışmış bir bilincin hikâyesidir.
Her şey anlatılmadı.
Ama belki,
sen okurken duyarsın.