…İşte tıpkı bulut içinde uçan huma kuşu gibi yürüyorum, yürüyorum, ama sanki kaygan bir zeminde sürekli aynı yerde kalıyorum. Ben de bundan korkuyordum, hiçbir şeyin değişmeyeceğinden. Kim demiş *insanlar değişimden korkar* diye! Asıl korktukları her şeyin hep aynı kalma olasılığıdır. Emeğin hiçbir fayda vermediği, dengelerin hiçbir zaman değişmediği, yaşamanın budalaca anlamsızlaştığı, yürüdüğün hiçbir yolun ilerlemediği ve varlığının hiçbir şey ifade etmediği bir dünya! Değişimden korkmak ha! Ya hiçbir şey değişmezse? Ya kapana kısılmış gibi o dünyadan bu dünyaya, sonra öbürü, sonra bir başkasına sonsuzca geçişler yapıp da aslında bir adım bile ilerlemediğimizi fark edersek ne yapacağız? Belki de hep aynı zemin içerisinde yürüyoruz, yaşıyoruz demeli hatta. Bizim değiştirebileceğimiz hiçbir şey yokken yaşam sadece varlığımızı hiçe sayarcasına etrafımızda akıp gitmekte. Bir seyirciden ya da bir okuyucudan öteye taşıyan bir şey olmalı bizi…*

*Detone Yalnızlık*, düş ile gerçeğin iç içe girdiği öyküler toplamı. Meltem Tekin sadece görüneni yalın bir dille anlatmakla yetinmiyor, satır aralarında bizi kendi düş dünyamızın sınırlarını keşfetmeye zorluyor. Bireyin varoluşu, insan ilişkilerinin doğası hakkında bizi düşünmeye davet ediyor.

İçtekiyle dıştaki, yerdekiyle gökteki arasındaki çatışmaya çekiyor dikkatimizi. Detone Yalnızlık’ta hayat parıltılı cevaplardan daha fazla doğru sorular sormaya odaklanmak demektir.

- Celal İnal