Göremeden sevdiklerim, dokunamadan hissettiklerim. 
Kelimelerim, küçük meleklerim.
Kerbelâ`nın çöllerine sahici seraplar getirenlerim.
Toprağınıza baktım da suyunuza doydum. 
Güneşinize baktım da aydınlığınıza ulaştım. 
Gecenize baktım da mavilere uyandım.
Cemre oldum da beyaz sayfalara düştüm.

`Bir yürek gökyüzüne meftun olmuşsa eğer, geceye atılan imzalar çoktan beyaz sayfalarda yerini almıştır`

...Ve bazen hayat, karardı dediğin yerde aydınlanır.