Borç

Hafif bir esintide boynunu büken narin papatya olamadım ben
Fırtınada bile sapasağlam duran çınar oldum
Eline gülün dikeni battığında dünyayı ayağı kaldıran olamadım
İçime kadar deşilip ah bile demeyen oldum
Ayakkabısının topuğu kırılsa oturup ağlayanlardan olmadım
Ayağımı kırıp yürüyemez ettiklerinde, kendime dayanıp kalkan oldum
Gözüne duman kaçsa ağlayanlardan olmadım
Dışarıya dökmediği bir damla yaşı, içine ırmaklar gibi akıtan oldum
Ben sana hiç şımarmadım hayat,
Şımarttıklarından alacağın var
Bana borcun.