Soylu bir babanın gayri meşru çocuğu olarak dünyaya gelen Dolgoruky, kökeninin gölgesinde büyümüş ve bu gerçeği tüm benliğiyle kabullenmek zorunda kalmıştır. Dostoyevski`nin usta kaleminden çıkan bu hikâye, bir gencin içsel çatışmaları, kimlik arayışı ve kaderine karşı verdiği mücadeleyi anlatıyor. Otobiyografi yazmanın bile bir tür kendini beğenmişlik olduğuna inanan Dolgoruky, duygularını ve düşüncelerini tüm edebi süslerden arındırarak anlatmayı hedefliyor. Ancak kalemi eline aldığında, kelimelerinin zayıflığını ve düşüncelerinin karmaşıklığını fark ediyor. Zekâsı ve ifadesi arasındaki uçurum, hayatındaki pek çok ilişkiye de yansıyor. Soylu Versilov’un gayrimeşru çocuğu olarak dünyaya gelmiş olması, onun hayatındaki en büyük çatışmalardan biri. Gerçek bir mirasçı mı, yoksa sadece bir yan ürün mü? Babasına duyduğu karmaşık duygular, öfke ve hayranlık arasında gidip geliyor.

Bir dil bilgisi okulundan mezun olmuş ancak toplumun dayattığı kalıplar içinde sıkışıp kalmış bir genç olarak, yaşamın anlamını ve kendi değerini sorguluyor. Kendi varoluşunu kanıtlamak için çıktığı bu yolculukta, geçmişiyle yüzleşmek ve kaderini kendi elleriyle şekillendirmek zorunda. Bu roman, kimlik, aidiyet duygusu ve insan ruhunun derinliklerine inen güçlü bir psikolojik analiz sunuyor. Dostoyevski’nin kaleminden, insan doğasının en çarpıcı yönlerini gözler önüne seren, unutulmaz bir başyapıt!