“Birbirlerine, kaybedenlerin ortak hüznü ile bakıyorlardı.”
Celal Özkan, Cüruf Mahallesi’nde yalın ve içten anlatımıyla bizi mahallenin bir sakini gibi ağırlıyor. Her karakter, her anı kitap bittikten sonra da bizimle yaşamaya devam ediyor.