Kendimi unutmadan seni hatırlamanın
İmkansızlığını düşünerek
Karanın bittiği yere,
Taşucu feneri’ne gittim.
Şehirlerin sonu, dünyanın ucuydu burası.
Bahardı, rüzgar yalıyordu saçlarını.
Mahşer çıplakları gibi başaçık, yalınayaktın…
Beni görünce kabuk bağlamış
Çocukluk yaraniı hatırladın.
Yılan sokmuş kertenkele gibi inleyerek,
*bazı geceler* dedin,
*deniz o kadar kabarıyor,
O kadar kabarıyor ki, patla artık patla da
Ne var ne yoksa al götür,
Kopar bizi karadan, kopar dünyadan;
Akıl ışığıyla şenlenmiş canlarımızı
Kendine kat diye bağırıyorum…*

Deneme, araştırma, roman ve senaryo gibi birçok yazı alanında önemli çalışmaları bulunan, özellikle öykü alanında yapmış olduğu çalışmalarla tanınan ve eserlerinin bir kısmı dünya dillerine çevrilen Sadık Yalsızuçanlar, *C’nin hazırlanmış hayatı* adlı eserinde şehrin merkezinde yahut hayatın kenarında, en gizemli görünen yönleriyle birtakım yaşamları, her kitabinda olduğu gibi yeni bir yaklaşimla okuyucuyla buluşturuyor…