Bu intikam düşüncesi beni çürütüyor mu yoksa ayakta mi tutuyor anlayamadım. Gün geçtikçe bileniyorum şu babam denilen adama.

Çıkacağım günü iple çekiyorum. Ah güzel anacığım nerdesin? Zorda mısın, rahatta mı? Rahatta olsan ziyaretime gelirdin, bilirim.

Koymazdın beni buralarda yapayalnız. Ah be anacığım neden böyle kör bir talihimiz var bizim. Mesela senin kaderin, geleceğin

neden kendini bilmez bir deyyusun ellerinde şekilleniyor? Oysa anlattığına göre babam olacak o adam çok koşmuş peşinden. Insan

neden çok istediği bir şeye ulaştığında birden eşekleşiyor, anlamıyorum anne.