Çalışmada Türk resim sanatının kaynaklarından başlanarak tarihi gelişim ve ayırt edici özellikler incelenmiş, portre–otoportre tanımı, amacı, belgeci niteliği, imgeleri kullanma biçimleri verilmiştir.

Erken dönem eserleri ile günümüz eserlerinden derlenen Türk resminde otoportreler, Türk resim sanatının dinamik yapısının göstergeleri olmakta, kendini resmetmeye çekinceyle yaklaşan sanatçıların gelişen entelektüel kapasiteler doğrultusunda bireyselliklerine ve sanatçı kimliklerine sahip çıkma süreçlerini yansıtmaktadır.