Hani hayatın her döneminde karşımıza yeni yeni zorluklar çıkar ya...

Hani bizler de bu zorlukları aşmak için büyük bir çaba ve sabır göstermek durumunda kalırız ya...

İşte benim hayatımda da aşması mümkün olmayan duvarlar ve kapılar çıktı hep karşıma. Her biri farklı anlam yüklüydü ve hepsi kilitliydi kapıların.

Anahtarın kendi elimde olduğunu bilmeden çırpındığım, üzüldüğüm, kendime kapandığım, karardığım o gün; tüm duvarlarımı yıkmak, tüm kilitleri kırmak için bana verilen bir fırsattı belki de.

İster gerçek, ister rüya; karşına kim çıkarsa çıksın, kim yol gösterirse göstersin, o yolda gitmek tevafuktur.

O kilitleri açmak da o duvarları yıkmak da belki de çok kolaydı. Ama ben göremedim, bilemedim.

Ta ki o geceye kadar...

Yolun ucunun nereye varacağını düşünmek beyhude bir çabadan ibarettir.  Sen sadece atacağın ilk adımı düşünmekle yükümlüsün.

Gerisi zaten kendiliğinden gelir.

Şems-i Tebrizi