“Hızla sona ulaşmayı severim, çünkü yeni bir sona ne zaman varacağımızı asla bilemeyiz.”
Sarah’nın tuhaf bir takıntısı var: Bitirmek. Bir huzurevinin kasvetli koridorlarında, ölümü bir alışkanlık haline getirmiş bu kadın hayatını, ölenlerin yarım bıraktığı işleri tamamlamaya adamış. Bazen bir kitabın son sayfalarını okuyor, bazen bayatlamış bir fincan kahvenin son damlasını içiyor, bazen de binlerce parçalı bir yapbozu tamamlamaya girişiyor. Hayatı somut ve yönetilebilir bitirişlerden ibaret. Çünkü başlangıçlar...
Başlangıçlar, acı verici ve kontrol edilemezdir. Ancak bir gün, rutinindeki o kusursuz denge bozulur. Bir çiçekçi ve
küçük bir çocuk, Sarah’yı hiç beklemediği bir başlangıcın eşiğine iter. Bu davetsiz misafirler sadece hayatına girmekle kalmaz; yıllardır gömülü kalmış, kapanmamış yaraları da yüzeye çıkarır.
Sarah’nın artık yalnızca başkalarının hikâyelerini bitirmesi değil, kendi hikâyesine de başlaması gerekir.
Mizahın ve derin duyguların iç içe geçtiği, Danimarka edebiyatının sevilen eserlerinden biri olan Bitirişler hayat, ölüm, kayıp ve yeniden doğuş üzerine dokunaklı bir yolculuk.
Bazen bitirmek değil, yeniden başlamak en cesur seçimdir.