Memlük ilim geleneğinin “ansiklopedik” âlimlerinden biri de Celâleddin es-Süyûtî’dir. Hadis, tefsir ve dil ilimlerinde öne çıkan Süyûtî, farklı alanlarda kaleme aldığı eserlerinde kendisinden önceki birimi çok iyi etüt etmiş, yaptığı nakillerle okuyucuya derli toplu bilgi sunmuştur. Yeri geldiğinde ise kendi görüş ve kanâatlerini kitaplarına yansıtmaktan geri durmamıştır. Böylece geçmiş ve gelecek arasında bir köprü işlevi üstlenmiştir. Hayatının bazı dönemlerinde yürüttüğü imlâ meclisleri ve tedrîs faaliyetleri ile önemli bir öğrenci ağı elde etmiştir. Böylece bir parçası olduğu Memlük ilim tarihinde derin izler bırakmıştır. Eserlerine yöneltilen “orijinallik” eleştirileri, ümerâya/bürokrasiye karşı tavrı, tedrîs faaliyetinden uzaklaşıp telife yönelmesi, müctehidlik iddiası, muasırları ile yaşadığı polemikler Süyûtî’nin İslâm ilim ve düşünce geleneğinde daha fazla gündeme gelmesine kapı aralamıştır. Elinizdeki çalışmada farklı disiplinlerden araştırmacıların yazıya döktükleri çalışmalar ile “çok yönlü” âlim profilinin popüler örneklerinden biri olan Süyûtî’nin daha iyi tanınmasına katkı sunulması hedeflenmiştir.