Ben hiçbir zaman ölümü kabul eden biri olmadım. Zihnimdeki bazı ücra sokakları varolduğum sürece kaybettiğim insanlara ev sahipliği yapmaları için inşa ettim. Burada konaklayan insanların hikâyeleri içimde bir fısıltı gibi duraksamaksızın dönüp dolaşıyor. Elinizde tuttuğunuz bu kitap kastettiğim hikâyelerin birbirleriyle harmanlanıp pullanarak bir araya getirilmesinden doğan bir dışa vurumdur.  Ayrıca belirtmek isterim ki bu kitabın neredeyse her bir cümlesini Neslican Tay`dan ilham alarak kaleme aldım. Nesli`nin bu hikâyedeki ve bendeki yeri yadsınamayacak kadar büyüktür. O yüzden yazdığım bu romanı Neslican`a ve diğer tüm kanser hastalarına ithaf ediyorum.