Ahmet Çağlayan’ın, bir eşkıyanın gerçek yaşam öyküsünden uyarladığı sarsıcı ilk romanı Bir İsyancının Günlüğü’nü bir solukta okuyacaksınız. Onunla beraber uzaklara gidecek, dağları dolaşacak, düşsel ama gerçek bir hikâyeye dalacaksınız… 

“Uzun süren boğucu ve uğursuz sessizliğin ardından, nabızları çatlayacak derecede atan dört jandarma, mevzilerinden çıkarak el tetikte ve iki büklüm evin kapısına doğru ilerlemeye başlar. İçerden en küçük bir ses duyulmamaktadır. Jandarmalardan biri, taş duvarı gövdesine siper ederek boynunu öne doğru uzatır. Kapı pervazına yakın noktada açılan kurşun deliklerinden birine kulağını dayayarak bir süre içeriyi dinler. Hızla çarpan kalp atışları dışında hiçbir ses gelmemektedir. İnleme ya da soluk alışverişine dair de en ufak bir işaret yoktur. Kendi aralarında yeniden fısıltı halinde konuşmaya başlarlar. Nihayet, Ş.’nin öldüğüne kanaat getirdikten sonra içeri girmeye karar verirler. El tetikte, atılan kurşunlarla kevgire dönen kapıyı bir omuz darbesiyle açarlar. Kapının, pervazla birlikte devrilmesiyle yılların biriken tozu bir anda etrafa yayılır…”